Położone niedaleko Cardiff Caerphilly [czyt. kafyli] to średniej wielkości miasteczko z ogromniastym zamkiem, malowniczo usadzonym w samym centrum. W trakcie swojej 800-letniej historii zamek służył głównie do nawalanek z Anglikami, po których pozostała mu m.in. krzywa wieża. Podobno krzywsza od tej w Pizie. Obecnie zamek służy głównie jako lądowisko dla gęsi kanadyjskich, jak również skupia wokół siebie życie społeczne hrabstwa, co rusz pomagając łatać budżet jakąś, prawda, ymprezką o charakterze kulturalno-oświatowym, jak również turystyczno-łupieżczym. Np. organizują tam spektakularne fajerwerki z okazji kolejnych rocznic nieudanej niestety próby wysadzenia parlamentu przez Guya Fawkesa (tzw. bonfire night, 5 listopada).
Z innych ciekawych rzeczy odnośnie Caerphilly warto odnotować, że wytwarzają tam swój własny ser. Ser nazywa się… <werble, napięte oczekiwanie>.. ‚Caerphilly’ i ma nawet w lecie swój festiwal (Big Cheese).
Co zaś się tyczy tzw. jarmarków bożonarodzeniowych, to jestem zawsze sceptyczna. Świąteczne mydło i powidło, grzaniec, bouncy castle dla dzieciaków i niemieckie kiełbaski, wszystko okraszone po chrześcijańsku podwójną świąteczną marżą – nigdy specjalnie do mnie nie przemawiały. Ale sobotni jarmark w Caerphilly był miłą odmianą. Przede wszystkim był całkiem spory i zróżnicowany. Były tłumy. Były lokalne wyroby. Wreszcie skosztowałam słynnego bread&butter pudding. Było mnóstwo rzeczy ładnych i kompletnie nieużytecznych poza sezonem świątecznym, zwanych ‚rękodziełem’, próby chóralnych śpiewów ulicznych (czyli każdy może się dołączyć, chociaż nie każdy może powinien) i inne takie tam. O, proszę bardzo, żeby nie być gołosłowną:
odpustowy koszmar wegetarianki
czy chce Pani potrzymać mój czosnek?
bratwurst w ogniu
panika..!!
obowiązkowy grzaniec z cydru, mm
White Christmas, nie da się ukryć
tzw. rękodzieło
typowe brytyjskie ‚pies’, ugh, ale ciekawy, prawda, dizajn
pani Hinduska, matka cudownej zupy z soczewicy dla zziębniętych
ptaszek z Australii, powiązania ze świętami niejasne
…i teraz wszyscy razem: bum talala cyk cyk, rudolf the red-nosed reeeeeindeeeeeer…
widoczek o charakterze, prawda, ogólnym
Podsumowując, w piątek śpiewałam kolędy w St Fagans, w sobotę jarmarkowałam w Caerphilly, a tydzień temu heroicznie i własnoręcznie ubrałam w biurze choinkę. Budzi powszechną sensację, co napawa mnie dumą. Niestety na nic więcej mnie w tym sezonie świątecznym chyba już nie stać. Tymczasem bardzo serdecznie pozdrawiam państwa, bardzo serdecznie.
Anna w Walii 
Jak zwykle rozbawiłaś mnie serdecznie Aniu! Takie jarmarki lubię bardzo, zwłaszcza jak mi kto da grzańca, ale śnieg faktycznie by sie przydał
Szczególnie mnie rozbawia, jak w tym kraju śpiewają tę kolędę:
Sleigh bells ring are you listening
in the lane snow is glistening
A beautiful sight we’re happy tonight
walking in a winter wonderland
Dream on, mówię sobie pod nosem, dream on.. :)
zamek bardzo klimatyczny, od razu przypomnial mi sie serial Robin Hood, z lat mej mlodosci, z Michael Praed (czy jakos tak) w roli glownej :) cos pieknego po prostu.
No i zdjecie „kiełbasa w ogniu” świetne :) i choinka biurowa tez :) przeurocza.
Ach jak ja sie w nim kochalam, co jest kompletnie niezrozumiale biorac pod uwage jak straszna mial fryzure.. :) Muzyka była piekna tez.
Oj tam ze straszna fryzura, no jaka straszna :) wtedy byla bardzo na czasie, bo szalały mullety :)
Dzis jak sie oglada zdjecia z tamtych lat to mozna boki zrywac :) – a Robin pozostal takoz samo piekny, jako i muzyka z filmu :)
Wtedy też nie byłam fanką, chociaż zdaje się, że sama miałam taką :) czekam i czekam na sentymentalny stosunek do lat 80-tych jako moich dziecięcych, i nie mogę sie doczekać.. myślę, że gwoździem do trumny były watowane ramiona :)
Ja z tej jarmarcznej relacji miałam niezłą ucztę (jak zawsze zresztą), podoba mi się to zdjęcie „bratwurst w ogniu” a choinka kapitalna. To nic, że bombki większe niż choinka, liczą się chęci.
Zazwyczaj w okolicach świąt wzrasta mi skłonność do rebelii.. :)
Haha, świetne, masz talent dziewczyno ! Nie tylko do wierszyków, ma się rozumieć !
Jak mieszkałem na południu Anglii to śnieg bywał. Całe kilka godzin…
Z wege pozdrowieniami z południowej Francji- elegancji
Podziękowała :)
Zamieniłabym się w tej chwili na tę Francję, nie chcesz może..?
Salut, nie chcę mimo jakiegośtam sentymentu do Brytanii…
ale jest takie dobre powiedzenie, a nawet dwa, to i zacytuję,
mimo ze banalne albo wyświechtane, to jednak :
” Be careful for what you’re wishing „…
oraz
” (…) is always greener on the other side” ( Sumtimes it is ! )
Mais… il y a plus verte dans le sud de la France ;)
Tu a peut etre raison
I my również, my również serdecznie pozdrawiamy.
:)
A mnie oczywiście zainteresował grzaniec. Cydr? Jakoś bym nie przypuszczał. A z czym to łączą, bo wątło jakoś mi to wygląda…
A zdaje się z tym wszystkim z czym grzane wino. Przyprawki korzenne, miodek, amatorzy trunków mniej wątłych dolewają kropelkę whisky, co kto lubi, co jak komu smakuje. Ja lubię cydr, byle nie wytrawny; ale bardziej latem, schłodzony :)
O właśnie, o tą kropelkę whisky mi chodziło:) Żeby grzaniec grzał jak jego pijący…
Ze mnie taki pijacz, że nawet bez tej kropelki działa.. Raz się napiłam takiej prawdziwej góralskiej herbaty z prądem, łomatko, co to się działo.. :)
Wielkie nieba! A ja myślałam, że to wieża w Brigdenorth jest unikatowa w tym kraju, bo jest krzywsza od tej w Pizie…
Pozdro ;)
o, jaki ładny ruinek, ta wieża nie jest krzywa, ona jest prawie upadła :)
W sumie racja.. dlatego mam pietra i jeszcze się jej z bliska nie przyjrzałam, ale legendy po wsi krążą…
Uwielbiam Pani komentarze i wycieczki krajoznawcze ale ten ptaszek to tylko zimorodek pozdrawiam serdecznie i zycze pogodnych swiat hanna
No właśnie wygląda trochę zimorodkowo, ale jest znacznie większy, rozmiaru powiedziałabym dobrze przerośniętego gołębia. Był podpisany, ale zapomniałam; pamiętam tylko, że z Australii i że podobno bardzo typowy dla tego kraju.
Podziękowała za dobre słowo i również życzy zdrowych i wesołych :)